Yedi kat göklere hükmeden yüce Allah ım büyüksün kulunu affet Senindir var olan gündüzle gece Görmeden yürüyen solunu affet
Yıldızlar secdeye yatıyor sana Bitkiler canlılar hepsi bir yana Bükülür Hak diye boyunlar öne Tövbekar müminin olunu affet
Zamanı gelince topraklar taşlar Eğilir önünde nice dik başlar Boşanıp akıyor gözdeki yaşlar Cemali ıslatan selini affet
Divani kulundur girmiş yoluna Kalbini düşünüp dönmez soluna Yazıyor gelen her sözü diline Kalemi tutan şu elini affet |